Sve slike starozavjetnog svećeništva ispunile su se u Isusu Kristu, koji je jedini »Posrednik između Boga i ljudi« (1 Tim 2,5). Melkisedeka, »svećenika Boga Svevišnjega« (Post 14,18), kršćanska predaja smatra praslikom svećeništva Krista, jedinog »velikog svećenika po redu Melkisedekovu« (Heb 5, 10; 6, 20), »svetog, nedužnog, neokaljanog« (Heb 7,26), koji »jednim […] prinosom zasvagda usavrši posvećene« (Heb 10,14), tj. svojom jedinom žrtvom na križu.
Kristova je otkupiteljska žrtva jedna jedina, i izvršena jednom zauvijek. Pa ipak ona postaje prisutna u euharistijskoj žrtvi Crkve. Isto je i s jedinim svećeništvom Isusa Krista: ono se po ministerijalnom svećeništvu uprisutnjuje a da se pri tom ne umanjuje jedinstvenost Kristova svećeništva. »Naime, samo je Krist pravi svećenik, drugi su samo njegovi službenici.« (Toma Akvinski)
Izvor: Katekizam Katoličke Crkve, br. 1544, 1545
Prijavite se na naš newsletter i svaki tjedan primajte najvažnije i najzanimljivije tekstove na svoju e-mail adresu! Prijaviti se možete ovdje.
